Rozdział 2']

Jak co dzień obudził mnie budzik wybijający siódmą zero ,zero. Wstałam i zaczęłam przygotowywać się do szkoły.

[W szkole ]

Siedziałam na ławce i czekałam na dzwonek . Kelly dzisiaj nie miało być w szkole , więc chciałam ,żeby czas szybko mi miną . Siedząc na ławce zauważyłam Shanea, który stał koło okna. Ciekawe na co tak patrzył . W pewnym momencie chłopak skierował swój wzrok na mnie. Szybko skierowałam moją głowę ku ziemi. Uśmiechnęłam się sama do siebie. - Lubię coś w nim , ale jeszcze nie wiem co - pomyślałam. Zadzwonił dzwonek szybko wstałam z ławki i poszłam w stronę sali. Niestety dzień zaczynałam od matematyki , co bardziej mnie dołowało.

Siedziałam w ławce i usiłowałam zrozumieć coś co mówił nauczyciel. Poddałam się ,zaczęłam kreślić w zeszycie. Nagle dostałam sms'a. Wyciągnęłam komórkę z kieszeni i zaczęłam czytać . Sms był od Sary.

: Gapi się na Ciebie :

Nie chciałam się rozglądać po całej klasie , ponieważ ktoś w tej chwili patrzy się na mnie.

: Kto : - odpisałam jej.

Długo nie musiałam czekać na na odpowiedź.

: No jak kto , Shane : - napisała.

Lekko obróciłam głowę w jego stronę . Sara miała rację patrzył się na mnie swoimi pięknymi oczami. Uśmiechnęłam się do niego , odwzajemnił tym samym. Odwróciłam głowę w stronę tablicy , nie dałam rady dłużej się na niego patrzeć. Jego uśmiech mnie sparaliżował.

[ Przerwa]

Chodziłam po szkolnym korytarzu , nagle zaczepiła mnie Sara.

- Widziałaś ? – zapytała

- Ale co ?

- No jak Shane się patrzył na ciebie podczas lekcji.

- Tak , widziałam.

- Oh szkoda ,że mnie się takie ciacho nie czepi .

-Ale o co ci chodzi , my jesteśmy tylko znajomymi z klasy.- odparłam

- Taa jasne , nawet nie wiesz co znalazłam, jego adres zamieszkania

- To fajnie

- Masz trzymaj - powiedziałam . Wzięłam od niej zgiętą w pół karteczkę .

-Ale po co mi to ? - zapytałam

- Po co ? Po to byś powiedziała mu prawdę . Co do niego czujesz , kim dla siebie jesteście . A jak tego nie chcesz zrobić to przynajmniej z nim porozmawiaj - powiedziała i poszła.

Nagle w mojej głowie pojawiły się tysiące myśli typu " Kim dla dla mnie naprawdę jest ", " Czy ja coś do niego czuję " . Postanowiłam ,że pójdę do niego po szkole , aby porozmawiać .

                                                                   ***

Tak jak obiecałam , po szkole udałam się do Shanena. Jego dom zewnątrz było ogromny. Gdy stałam już przed drzwiami pojawiło się uczucie nie pewności. Miałam już odpuścić, ale pomyślałam - Raz się żyje -. Zapukałam do drzwi one zaś się lekko otworzyły. Popchałam je bardziej. Weszłam do środka i zaczęłam się rozglądać wewnątrz domu było pięknie , był umeblowany drogimi rzeczami. Nagle dotarła do mnie myśl " Że nie powinnam przebywać w czyimś domu jak nikogo nie ma. Postanowiłam wyjść gdy się odwróciłam zobaczyłam czyjąś twarz. Dzieliły nas milimetry , szybko się odsunęłam.

- Przepraszam ja nie chciałam drzwi były , otwarte - wystraszona zaczęłam się tłumaczyć .Chłopak swój wzrok skierował na drzwi ja również , w tamtej chwili zobaczyłam że były one zamknięte. Nieznajomy przeniósł wzrok na mnie .

- Elena , dziewczyna mojego brata . ładna jesteś - powiedział .

-Dziękuję .

- Jestem Ivan zapraszam do salonu. Weszliśmy do ogromnego pomieszczenia. Ivan usiadł na fotelu .

-Siadaj - powiedział po czym wzrokiem skierował na sofę.

- Nie dziękuje , jest Shane ?

- Nie ma go ,ale zaraz powinien przyjść , i pomyśleć ,że mój brat ma znów dziewczynę .

- Nie rozumiem za bardzo .

- To nie mówił ci o Eleanor ?

- O kim ?

-Eleanor , byłą jego dziewczyną . Naprawdę ładną , mam zdjęcie chcesz zobaczyć ?

- Nie - odpowiedziała krótko.

- To na czym ja skoń.. Była naprawę ładna. Niestety nie żyje od czterech lat. Shane kochał ją i kocha do tej pory. Gdyby mógł zrobić coś dla niej przed śmiercią zrobił by wszystko , uwierz mi znam swojego brata bardzo dobrze.

Nie miałam zamiaru mu wierzyć . Nie wiedziałam jednak czy jest to prawda , czy kłamstwo.

- Ja już muszę iść - jedynym wyjściem z tej sytuacji były właśnie te słowa.

- O Shane ! - krzykną nagle Ivan. Odwróciłam się .

- Elena co ty tu robisz ? -zapytał patrząc się na brata.

- Chciałam przyjść i porozmawiać ,ale trafiłam na nieodpowiedni moment - odpowiedziałam . Shane ciągle patrzył się złowrogim spojrzeniem na Ivana

- Ależ w żadnym złym momencie nie przyszłaś - wtrącił się ciemnowłosy . Odwróciłam się w jego stronę .

-Ale ja już naprawdę muszę iść - oznajmiłam . Chłopak wstał z fotelu i podszedł do mnie.

- Do zobaczenia - powiedział chwyciła moją dłoń i ją pocałował. Uśmiechnęłam się niechętnie i ruszyłam w stronę drzwi. Ominęłam przy tym Shanena , nie mówiąc mu nic. Pewnie nawet nie zauważył ,że wychodzę.

Od MK : 
Myślę  że rozdział się podoba , mi bardzo. 
Dziękuję ,za komentarze do rozdziału pierwszego. Naprawdę nie spodziewałam się ,że będzie ich 25. 
Zapraszam do komentowania <3 Odwdzięczę się !